Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, za dostęp nieruchomości do drogi publicznej nie można uznać urządzenia dojazdu na wydzierżawionym gruncie.

W przedmiotowej sprawie deweloperowi odmówiono zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę osiedla mieszkaniowego z powodu braku dostępu działki do drogi publicznej. Prezydent powołując się na definicje działki budowlanej i dostępu do drogi publicznej, zawarte w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, stwierdził, że przez dostęp do drogi publicznej należy rozumieć albo dostęp bezpośredni, albo przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności gruntowej. Z tych względów czasowa umowa dzierżawy, która może być wypowiedziana, nie jest równoznaczna z ustanowieniem służebności gruntowej.

Decyzję utrzymał w mocy wojewoda, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę jako bezzasadną. Według sądu art. 5 ust. 1 pkt 9 prawa budowlanego wskazuje, że dostęp do drogi publicznej jest warunkiem niezbędnym i koniecznym do podjęcia określonej inwestycji na danym terenie. W razie braku bezpośredniego dostępu do drogi publicznej możliwy jest tylko dostęp pośredni w formie ustanowienie służebności drogowej lub poprzez drogę wewnętrzną.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 9.06.2009 r. sygn. akt II SA/Lu 219/09