Styl klasyczny cechuje wyrafinowana elegancja i wszechobecna harmonia. Idealnie odnajduje się w wysokich i przestronnych pomieszczeniach. Nie toleruje natomiast przepychu i kiczu.
Geneza stylu klasycznego
Klasycyzm uformował się w XVIII w. Odwołując się do dystyngowanej kultury starożytnego Rzymu i Grecji, przeciwstawiał się przepychowi baroku i rokoko. To właśnie w okresie oświecenia szczególnie intensywnie zaczęto interesować dorobkiem kulturowym starożytnych. Nic dziwnego więc, że rosnąca wiedza na ten temat miała swoje przełożenie na architekturę, także wnętrz, XVIII w. Styl klasyczny nie można jednak zamknąć w określonych ramach czasowych, nie jest to nurt jednej epoki. Wyklarował się on bowiem w oświeceniu, nawiązując do starożytności, mocno zakorzenił się w XIX w., ewoluując w biedermeier, i przetrwał do czasów teraźniejszych.
Klasycyzm we wnetrzach – naczelne zasady
Klasycyzm rządzi się specjalnymi zasadami, o których nie można zapominać, aranżując wnętrze właśnie w tym stylu. Są nimi przede wszystkim: odpowiednie proporcje; oś kompozycyjna; symetria; harmonia; powaga, ale bez przesadnej patetyczności; umiar i prostota nawiązująca do osiemnastowiecznego protestu przeciw przepychowi panującemu w rokoko i baroku.
Styl klasyczny, z uwagi na swoją ponadczasowość, nie podlega chwilowym modom. Idealnym przykładem zastosowania stylu klasycznego we wnętrzach były polskie dworki szlacheckie. Doskonale zachowana oś kompozycyjna z symetrycznie ułożonymi punktami po przeciwnych stronach pomieszczenia – np. z jednej strony salonu punkt jadalny z najczęściej dużym stołem i po drugiej stronie punkt wypoczynkowy ze stylową kanapą i stolikiem kawowym – oraz konsekwencja – objawiająca się np. w ustawianiu niemal wszystkich mebli pod ścianą – inspirują również współczesnych architektów wnętrz i osoby ceniące tradycję i elegancję.
Ponadto współcześnie klasycyzm zazębia się nieco z biedermeierem, czyli stylem wywodzącym się z pierwszej połowy XIX w. i stosowanym z powodzeniem w Europie Środkowej w mieszczańskich domach. Biedermeier był nurtem skupionym niemal wyłącznie na projektowaniu wnętrz i stanowił uproszczoną wersję klasycyzmu, bardziej nastawioną na wygodę niż na podniosłą elegancję.
Kolory i dodatki
W stylu klasycznym dominują kolory ziemi. Począwszy od wszystkich odcieni offwhite, przez beże i szarości, aż do brązów i zieleni takich jak np. oliwka – opowiada Agnieszka Makowska, architekt wnętrz.
Biele, szarości i beże dotyczą głównie aranżacji ścian i doboru mebli. Często w klasycystycznych pomieszczeniach można spotkać ściany ozdobione białą lub kremowo-beżową boazerią oraz sufit zdobiony dopasowanymi do ścian sztukateriami.
Dodatki natomiast poszerzają paletę barw stylu klasycznego o wspomniany kolor zielony, a także niebieski czy turkusowy. Z białymi ścianami idealnie komponować się będą delikatne, błękitne firany lub zielone, drapowane zasłony czy lambrekiny. Przy doborze dodatków warto jednak zachować umiar kolorystyczny i zdecydować się na jedną dominującą barwę.
W klasycystycznych wnętrzach nie może zabraknąć również perskiego dywanu, dekoracyjnych żyrandoli, kryształów, obrazów w ozdobnych ramach i luster z fazowanym szkłem oraz antyków np. w postaci zegara wahadłowego czy srebrnych sztućców. Materiały w klasycyzmie powinny być wysokiej jakości, solidnie wykonane. Stawia się tutaj przede wszystkim na szlachetne gatunki drewna (mahoń czy orzech), kamień (np. marmur zastosowany przy obudowywaniu kominka) i skórę (np. obicia krzeseł, kanapy czy szezlonga). Trzeba jednakpamiętać, że nie każde wnętrze może zostać urządzone w stylu klasycznym. Niezbędna jest do tego przestrzeń i odpowiednia wysokość pomieszczeń. Małego i niskiego mieszkania nie warto urządzać w stylu klasycznym – zdradza Agnieszka Makowska.
Styl klasyczny – czy da sie połączyć z innymi stylami?
Klasycyzm można również łączyć z innymi, bardziej nowoczesnymi stylami. Perski dywan ociepli skandynawskie, drewniane wnętrze i dobrze skomponuje się z prostymi meblami. Pomieszczenie urządzone w stylu nowoczesnym można wzbogacić o klasyczny dodatek, jak np. zegar wahadłowy czy nawet szezlong. I na odwrót – we wnętrze zaaranżowane w klasycznym nurcie dobrze wkomponują się np. nowoczesne, designerskie krzesła. Przy łączenie stylów należy zachować umiar. Wnętrza przeprojektowana i nasycone detalami trącają przepychem i mogą ocierać się o kicz. Warto zestawiać klasyczną elegancję z nowoczesnymi, minimalistycznymi dodatkami – dodaje Agnieszka Makowska.
Źródło: KRN.pl,
2020.08.27
