Wchodzą one w skład instalacji przeciwpożarowych, których zadaniem jest ochrona przeciwpożarowa budynków. Wymogi zostały sprecyzowane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami):
- 187. 3. Przewody i kable wraz z zamocowaniami stosowane w systemach zasilania i sterowania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii elektrycznej w warunkach pożaru przez wymagany czas działania urządzenia przeciwpożarowego, jednak nie mniejszy niż 90 minut.
- 187. 4. Dopuszcza się ograniczenie czasu zapewnienia ciągłości dostawy energii elektrycznej do urządzeń służących ochronie przeciwpożarowej, o której mowa w ust. 3, do 30 minut, dla przewodów i kabli znajdujących się w obrębie przestrzeni chronionych stałym urządzeniem gaśniczym tryskaczowym oraz dla przewodów i kabli zasilających i sterujących urządzeniami klap dymowych.
Spełnienie powyższych zapisów jest możliwe poprzez wykorzystanie elementów takich jak np. puszka instalacyjna przeciwpożarowa o odpowiedniej klasie podtrzymania funkcji elektrycznych (E90 lub E30). Stosowanie puszki ppoż zostało również określone w Wytycznych Projektowania Instalacji Sygnalizacji Pożarowej SITP WP-02:2021.
Jak zapewnić potrzymanie funkcji elektrycznych w warunkach pożaru?
Puszki przeciwpożarowe są badane według niemieckiej normy DIN 4102-12:1998, która pozwala określić zdolność podtrzymania funkcji zespołu kablowego przez czas 30, 60 lub 90 minut. Poprzez podtrzymanie funkcji należy rozumieć zdolność do przesyłania energii elektrycznej oraz sygnałów teletechnicznych w warunkach pożaru. Sam zespół kablowy składa się z kabla, jego mocowania oraz właśnie puszki ppoż. Warto wspomnieć, że elementy wchodzące w skład zespołu kablowego muszą być odporne na działanie ekstremalnych temperatur przekraczających nawet 1000°C w warunkach pożaru. Właśnie dlatego puszka E90 jest wyposażona w listwy zaciskowe z wkładką ceramiczną, które uniemożliwiają zwarcie poszczególnych żył kabla w warunkach pożaru.
Budowa puszek ppoż
Na rynku dostępne są puszki połączeniowe wykonane z tworzyw sztucznych lub metalu. Elementem wspólnym wszystkich rozwiązań są kostki ceramiczne. Puszka instalacyjna przeciwpożarowa może posiadać jedną lub więcej kostek o różnej ilości torów prądowych oraz przekrojach. Umożliwiają one połączenie przewodów w puszce zgodnie z bieżącymi potrzebami. Dodatkowo każda puszka E90 posiada specjalne przepusty kablowe, które pozwalają na wprowadzenie i wyprowadzenie przewodów.
Podział puszek ppoż
Oprócz materiału wykonania puszki można podzielić ze względu na realizowaną funkcję. Puszki połączeniowe można zaklasyfikować jako:
- Puszka rozgałęźna – służy do prostego oraz kątowego prowadzenia linii (przelot + odgałęzienie pod kątem 90°),
- Puszka przelotowa – służy do prostego prowadzenia linii (przelot),
- Puszka z bezpiecznikiem – służy do prostego oraz kątowego prowadzenia linii (przelot + odgałęzienie, gdzie przynajmniej 1 tor jest zabezpieczony poprzez bezpiecznik o określonej wartości).
Jaką rolę pełni bezpiecznik?
Puszki ppoż z bezpiecznikiem najczęściej są wykorzystywane w momencie, gdy do instalacji ma być podłączony odbiornik np. sygnalizator. W takim przypadku zniszczenie sygnalizatora (np. poprzez oddziaływanie wysokiej temperatury) spowoduje przepalenie bezpiecznika, a więc odcięcie uszkodzonego urządzenia od linii sygnałowej. Dzięki temu linia pozostaje ciągła – jest zapewniony przepływ energii elektrycznej oraz sygnałów teletechnicznych. Dodatkowo każda puszka E90 posiada specjalne przepusty kablowe, które pozwalają na wprowadzenie i wyprowadzenie przewodów.
